Yılmaz Özdil Rauf Denktaş’ı yazdı… Hürriyet gazetesi yazarı Yılmaz Özdil bugünkü köşesini de dün toprağa verilen Rauf Denktaş’a ayırdı.

O gövdenin yükü ağırdı

Filmlerdeki kahraman…
Uzun boylu.
Kalıplı.
Atletik yapılı.
Üçgen vücutlu filandır.
Sert mizaçlı.
Haşin bakışlı.

*
Bu sahici kahraman ise…
Göbekli iyi mi!
Hatta obez.
Bodur.
Üstüne kel.
Kıkır kıkır da gülümsüyor.

*
Halbuki…
Beşparmak Dağları orası, yeraltı lideri, kod adı Toros, kan gövdeyi götürürken çekilmiş siyah-beyaz bi fotoğraf karesi, belinde kemer gibi sarılmış mermi şeritleri, elinde hafif makineli.

*
Henüz genç.
Ama, göbiş aynı göbiş.

*
Rahmetlinin en ilgimi çeken tarafı, buydu… Sıradan insanların kahraman olabileceği gerçeği.

*
Maalesef, savaş veya casus filmlerinde arıyoruz, o tornadan çıkmış çakma kahramanları… Gel gör ki, atlayan zıplayan, uçan kaçanla yazılmıyor harbi destanlar…
Yürekle yazılıyor.

*
Ve sanırım, kalıbından utanması gereken zavallı tipler, kendi gölgesini heybet zannederken… O koskoca yüreğini taşıyabilmek için, o kadar genişti o küçücük gövdesi.

Yılmaz Özdil  / Hürriyet

Yılmaz Özdil: Rauf Denktaş Anıtkabir’e defnedilsin… Hürriyet gazetesi yazarı Yılmaz Özdil çarpıcı bir talepte bulunarak Rauf Denktaş’ın Anıtkabir’e defnedilmesini istedi.

Yılmaz Özdil ‘in “Kıbrıs Türktür’e kefil olmam ama Denktaş bizimdir” başlıklı yazısı;

Kıbrıs Türktür’e kefil olmam ama Denktaş bizimdir

Rahmetli Denktaş…
Rum’a karşı Türk’ü savundu.
Rahmetli Lefter…
Rum’du.
Türk milli takımı kaptanıydı.
İkisini de kalbimize gömdük.
Filan.
Bunu yazıyor herkes.
Papağan gibi.
Şu da var halbuki.
Rahmetli Lefter…
Büyükada doğumluydu.
Büyükada’da defnedildi.
Rahmetli Denktaş…
Baf doğumluydu.
Baf’a defnedilemiyor.
Aynı güne denk gelen iki ölümü aynı paketle ambalajlayıp, Lefter’i bağrımıza bastık ayaklarıyla, bu topraklarda doğup büyüyen Rumlara ettiklerimizi unutturamayız. Ama görünen o ki… Rum’un Türk’e ettiklerini unuttuğumuz gibi, Kıbrıs Türkü’nün Denktaş’a ettiklerini de unutmuşuz.
Statükocu dediler.
Takoz dediler.
Faşist dediler.
Hatta, defol dediler.
İstemiyorlardı onu.
Yatacak yeri yok, ona bu muameleyi reva gören vefasızların…
Ama, onun ilelebet var.
Denktaş…
Anıtkabir’e defnedilsin.
En azından sembolik mozole öneriyorum. Çünkü, üç kuruş para’yı bağımsızlığa tercih eden zihniyet nedeniyle, Denktaş’ın defnedileceği yerin de Türk toprağı olarak kalacağı meçhul.

Yılmaz Özdil / Hürriyet