Sportif alanda zihinsel performans antrenörlüğü yapan NationalTurk yorumcusu Ersin Afacan’ın ‘Ünal Aysal ve Zihniyet’ başlıklı yazısı;
31-Mayıs-Cumartesi günü Galatasaray Başkanı Ünal Aysal Galatasaray Adası’nda düzenlenen ağabeyler-ablalar topluluğu buluşmasında yaptığı konuşmada Türkiye’deki en büyük sorunun yabancı sınırlaması olduğunu vurguladı. Aysal, “Türkiye’deki tüm kulüpler sıfır yabancıyla oynayacaksa, biz buna hazırız. Ama bu yurtdışında felaketlere yol açabilir. Avrupa’daki kulüplerin aynı silahlarla yarışmadığı ortada. Bizim karşımızda 10 yabancıyla oynanan ve dünyanın en iyi 10 yabancısıyla oynayanlar varken, Türkiye’nin en iyi 10 futbolcusuna baktığımızda bu yarışmaları kaybedeceğimiz çok açık. Sınır olmasaydı Şampiyonlar Ligi şampiyonluğu sözü verebilirdim ama önümüzde böyle bir engel var. Bu sözü bugünkü şartlar altında vermem mesuliyetsizlik olur” dedi.
Bu sözleri söyleyen Ünal Aysal, çok değil bir gün önce yani 30-Mayıs-Cuma günü, sezonu şampiyon olarak tamamlayan U14 ve U19 takımlarıyla Florya Metin Oktay Tesisleri’nde düzenlenen barbekü organizasyonunda bir araya geldi. Acaba ertesi gün Ünal Aysal’ın konuşmasını dinleyen, altyapıdaki bu gençler ile Futbol Akademi Gençlik Geliştirme Teknik Sorumlusu Bülent Ünder kendilerini nasıl hissettiler? Özellikle genç sporcularda gelecek ile ilgili kaygılar ve GS formasını giymelerini istemeyen bir başkanın varlığı konusunda aralarında ne konuştular? Belki de en önemli soru şu “Türkiye’nin en iyi 10 futbolcusuna baktığımızda bu yarışmaları kaybedeceğimiz çok açık” diyen bir başkanın olduğu kulüpte neden altyapı var?
Öncelikle şunu ifade etmek isterim ki Türk futbolcusunu hor gören ve hakaret eden GS Başkanı Ünal Aysal’ın zihniyeti üzüntü vericidir. TDK, hakaret etmeyi “küçültücü söz veya davranış” olarak tanımlıyor. Ünal Aysal da Türk futbolcusunun varlığı yüzünden Avrupa kulüpleri ile yarışamayız ve şampiyonlar ligi sözü vermem diyor. Peki, 17-Eylül-2013 tarihinde GS, kendi sahasında Real Madrid’e 6-1 yenilirken GS’nin ilk devre 8, ikinci devre 9 yabancı ile oynadığının Ünal Aysal farkında değil mi? Bu maçın rövanşı 27-Kasım-2013 tarihinde oynandı ve Real Madrid 65 dakika 10 kişi oynadığı maçta GS’yi 4-1 yendi. GS, bu maçta ilk devre 7, ikinci devre 6 yabancı ile oynadı. Gerçekten de sorun Türk futbolcular mı?
Peki, GS 28-08-2000 tarihinde Real Madrid’i yenerek Süper Kupa’yı kazandığı maçta kaç yabancı ile oynadı? İlk devre 5, ikinci devre 3 yabancı ile oynadı. 03-Nisan-2001 tarihinde Ali Sami Yen’de ilk devre Real Madrid’e karşı 2-0 yenik iken maçı 3-2 kazanan GS, kaç yabancı ile oynadı? İlk devre 5, ikinci devre 4 yabancı ile. Türk futbol tarihinin en önemli maçı olan 2000 UEFA Finalini kazanırken GS, kaç yabancı ile oynadı. İlk devre ve ikinci devre 4 yabancı ile. 1989’da Şampiyon Kulüpler Kupası’nda Steaua Bükreş’e karşı GS, kaç yabancı ile oynadı? Simoviç, Prekazi ve Türk olan Mirsad yani 3 yabancı ile. Bu örnekleri çoğaltmak mümkün.
Dolayısıyla bu örnekler bile Ünal Aysal’ın mantıkta “yetersiz sebep-sonuç ilişkisi kurma” denilen bir akıl yürütme hatası içinde olduğunu gösteriyor. Futbolun ve Türk sporunun gerçeklerinden uzak olan bu konuşmaların yapılması yerine 8-14 yaş arası 5 milyon civarında erkek çocuğun olduğu bir ülkede Avrupa standartlarında 50 futbolcu çıkaramamanın sebepleri üzerinde durmak ve buna çözüm aramak bir başkan ve yöneticinin yapması gereken en önemli işlerden biridir.
Ünal Aysal ve hatta Aziz Yıldırım bile yabancı sınırlandırılması kaldırılırsa Avrupa’da başarılı olacaklarını iddia ediyor. Ben de bu iki başkanın yerine futbolun özünü kavramış ve Türk insanının gerçeklerine göre kulüp yöneten yabancı başkan ve yöneticilerin gelmesini teklif etsem ve Türk başkan ve yöneticilerle Avrupa’da yarışmamız mümkün değil desem acaba bu iki başkan kendisini nasıl hisseder?
Her zaman Türk futbolcusunun yanındayım ve bırakın 2.sınıf olmayı 3. ve hatta 4.sınıf yabancı futbolcular ülkemize getiriliyor. Ayrıca devşirme yöntemine ve Türk vatandaşı yapılan yabancılara da karşıyım. Her şey Türk futbolu ve Türk futbolcusu için olmalı. Elin bilgisi ve görgüsü düşük, futbol yeteneği ve becerisi sınırlı yabancısı gelip kral muamelesi görüyor. Evi, arabası ve eşyaları temin edilip üst düzey ilgi ile şımartılıyor. Fakat Türk futbolcusuna aynı muamele yapılmıyor. Yabancı olarak da son dönemlerde ülkemize gelen Hagi, Anelka, Drogba ve Guti gibi yabancıları istiyoruz. Çünkü bu tip futbolcular, sadece oyunlarıyla değil kariyer ve karakterleriyle de iz bırakıyor.
Son olarak şunu söylemek istiyorum ki Türkiye’deki en büyük sorun, Ünal Aysal’ın vurguladığı gibi yabancı sınırlaması değil (istisnalar dışında) başkan ve yöneticiler. Bu şartlar ve bu zihniyet karşısında Allah, Türk futbolcusunun ve sporcusunun yardımcısı olsun.
Ersin Afacan / NationalTurk
twitter.com/mentaldestek
