Tüm Yollar Roma’ya Çıkar
Diğer insanların nasıl da yanlış olduğuna işaret etmekten zevk alan biriyle hiç çalıştınız mı?
Geçen haftalarda bir atölye çalışmasına katıldım, çeşitli zamanlarda izlediğimiz çeşitli yaklaşımları ve felsefeleri tartışıyorduk.
Öğretiyorken, sınıfta bir yorumda bulunduğu veya cevap verdiği zaman asla bir öğrenciyi “hatalı” yapmamaya çalıştığımdan bahsettim. Öğrenciler düşündüklerini açıkça söyleme girişiminde bulunduğu zaman, aradığım yanıtı veya fikri tam olarak verememiş olsalar bile onların söylediklerinin içinde en azından ufak bir gerçeklik payı veya iyi bir fikir bulmaya çalışırım. Daha sonra, bunu işyerinde bir kural haline getirme fikri üzerine düşündüm.
Birkaç yıl evvel çalıştığım ilk işlerden birinde ofiste neler yapılması gerektiğine dair çok katı görüşleri olan biriyle çalıştım. Dosyalarımı düzenliyorken iş, plastik etiketleri askı doyalar üzerine koymaya gelince bunu yanlış yaptığımı ifade ettiğini hatırlıyorum. Kendi dosyaları üzerindeki plastik etiketlerin hepsinin sağ tarafa konduğunu ve mükemmel şekilde hizalandığını, dolayısıyla da her bir etiketin bir önünde bulunanın tam arkasına sıralandığını göstermek için kendi dosya çekmecesini açtı. Dosya çekmecesini açtığınızda elbette ki çok tertipli ve düzenli görünüyor.
Ben etiketlerimi çapraz şekilde yerleştiriyordum, dolayısıyla mükemmel sıralanmıyorlardı. Askı dosyalardan birinin etiketi solda, bir diğerininki ortada, ve birininki sağda olabiliyordu. Tüm etiketleri gözden geçirmek yerine ihtiyacım olan bir dosyayı bir bakışta tanımama imkan sağladığını ifade ettim. Onun yaklaşımı kullanıldığında bir bakışta okuyabildiğiniz etiket sadece çekmecenin önündeki ilk askı dosyanın üzerine bulunan etiket oluyordu.
Aradığınız dosyayı saptamak üzere her bir etiketi görebilmek için daha sonra her bir askı dosyayı ayırmanız gerekiyordu. Onun yönetiminin doğru olduğu konusunda oldukça ısrarcıydı. Ardından, askı dosyaların içlerinde çeşitli delikler olduğunu ve bunların etiketleri dosyalar üzerine çeşitli konumlarda yerleştirmeye imkan tanıdığından bahsettim. Bu, bir kişinin birinin plastik etiketlerini yerleştirme yönteminde esneklik olabileceğini gösteriyordu. Bu nokta da onu ikna etmede başarısız oldu ve onun yönetiminin “doğru” benim yöntemiminse “yanlış” olduğu kanaatine her zaman saplanıp kaldı ve bu da mesele, ofiste herhangi bir karar veya usul konusuna gelince sıkça dile getirdiği yaklaşımdı.
Yıllar evvel, her zaman “Tüm yollar Roma’ya çıkar” diyen bir yöneticim vardı. Gerekli sonuca ulaşıldığı sürece işlerin yapılması için farklı yaklaşımlar kullanma fikrinden memnun olduğunu söyleme şekli böyleydi. Bazen bir şeyin belirli bir yolla yapılmasında ısrarcı olmak için çok iyi sebepler olabilir, özellikle de emniyet, kalite kontrol veya yasal gerekliliklere uyma gibi konular söz konusuysa. Ancak büyük bir kısmı için, işyerinde aynı amaçların başarılmasında farklı yollar mevcuttur.
Eğer diğer insanları hatalı olarak görmek için aklınız çelindiyse, sizi geri adım atmaya ve gerekli sonuçlara ulaşmada onların yaklaşımının sizinki gibi uygun olup olmadığını tekrar düşünmeye teşvik etmek isterim. Bu sizi büyük bir stresten kurtarabilir, ilişkilerinizi geliştirebilir ve hatta bir işin yapılmasında yeni ve eşit derecede etkili bir yaklaşım öğrenmenize yardım edebilir. Bir şeylerin nasıl yapılması gerektiğine dair ısrarına rağmen, askı dosyaları yerleştirme şekli açıkça yanlış olsa bile çalışma arkadaşımla bir arada olmanın ve etkin çalışmanın bir yolunu buldum.
Error, group does not exist! Check your syntax! (ID: 57)
Örnekleriniz ve diliniz çok akıcı olmuş. Özellikle bizim ülkemizde patronlar dosyalamadan şirket yönetmeye kadar herşeyi iyi bilirler ! Hep merak ederim herşeyi o biliyorsa ve biz birşey bilmiyorsak niye para öder diye?
Size tam anlamıyla katılmakla berbaer , kesinlikle teorik bir yaklaşım yerine , empatik ve ekip çalışmasının ruhu içerisinde bir düzen kurmak hem iş hem de sosyal hayatta başarıyı getirecek bir davranış biçimi olduğunu düşünüyorum.