Sportif alanda zihinsel performans antrenörlüğü yapan NationalTurk yorumcusu Ersin Afacan’ın ‘Terörizm ve Spor’ başlıklı yazısı;

Terör duyulduğu an bile insanlara sıkıntı, korku ve endişe saçan, şaşırtıcı ve dehşet verici bir kelimedir. Türkiye, yıllardır terör ile mücadele ediyor. Ülkemizdeki terörizm faaliyetlerini vatanımızı bölmeye, Türk Milleti’ni içten parçalamaya ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni ortadan kaldırmaya yönelik bir sosyal sapma davranışları olarak değerlendirmek mümkündür.

Terörizme çeşitli açılardan bakarsak içeriğini daha iyi anlamış oluruz. Hukuk açısından terör, adi bir suçtur. Askeri açıdan ilan edilmemiş örtülü bir savaştır. Siyasi açıdan ideolojidir. İlgisiz ve sorumsuz birisine göre terör çılgınlıktır ve deliliktir. Halbuki, terör yalnız başına ne suçtur, ne savaştır, ne ideolojidir, ne de deliliktir. Terör, bu sayılanların hepsini içine alan fakat ayrı ayrı hiç birine benzemeyen karmaşık bir olaydır (1). Dolayısıyla terörist eylemler karmaşık bir niteliğe sahip olduğu için ortaya çıkışında pek çok sebep etkili olabilir. Örneğin; dış ülkelerin desteği, resmi örgütlerde çözülme, iktidar ve muhalefet uyuşmazlığı, ekonomik kriz, istismar, terör ile ihtilalden başka çıkar yol olmadığı düşünce ile inancına kapılma ve bu inancı yayma, aile yapısının bozukluğu.

Ülkemizi bölmek için yıllardır çeşitli planlar hazırlanıyor ve oyunlar oynanıyor. Vatanımıza göz diken yabancı devletler, her türlü terör faaliyetine yardım etmekten geri kalmıyor. Günümüzde terörizm, milletlerarası nitelik almış ve ülkelerin istikrarını bozmak için yabancı güçlerin başvurdukları bir araç kimliğine bürünmüştür (2). Terörizmin en önemli propaganda aracı şiddettir. Şiddeti uygulayan kişi olan teröristlerin çoğu gençtir. Gençler, ailelerinde ve toplumda itibar kazanmak, öne geçip lider olmak, kimlik kazanmak ve kendini ispatlamak gibi çeşitli sebeplerle terör örgütlerine ve radikal gruplara katılmaktadır.

Toplumsal bir sorun olan terör, toplumun önemli kurumlarından biri olan sporu da olumsuz şekilde etkilemektedir. Bunun en son örneğini geçen Pazar akşamı oynanması gereken Galatasaray – Fenerbahçe arasındaki futbol maçının terör tehdidi sonucu ertelenmesiyle yaşadık. Avrupa’da da benzer şekilde zaman zaman terör nedeniyle spor karşılaşmalarının ertelendiğini hepimiz bilmekteyiz. Bu şekilde terör örgütleri hükümetlerin kamu düzenini sağlamasını zorlaştırıp onların aczini sergilemeye çalışıp topluma korku yaymayı istemektedir.

Dolayısıyla sporun içinde yer alan başkan, yönetici, sporcu ve diğer spor insanlarının terörün spora ve spor üzerinden topluma zarar vermesini engelleme adına şu eylemlerde bulunabilir:

1. Her maça terör ile ilgili toplumsal mesajlar veren pankartlarla çıkılmalı
2. Süper Lig maç hasılatlarından terör mağdurlarına belli bir miktar ayrılmalı ve bu yardımlar kamuoyuna açıklanmalı
3. Süper Lig’te oynayan popüler yabancı futbolcuların kitle iletişim araçlarından ve sosyal medyadan topluma cesaret ve güven verici mesajlar vermesi sağlanmalı
4. Ne tür tehdit olursa olsun gereken özel güvenlik önlemleri alınıp spor karşılaşmaları ertelenmeden oynanmalı

Şunu unutmamalıyız ki teröristler, düzene silahla ve kan dökerek karşı çıkan isyancı katillerdir. Yani demokratik yapılanmaya karşı bir ülkede silahlı mücadele varsa bu isyandır. İsyancılar, ülkenin hasımlarıyla zararlı ve yıkıcı ittifaklara giriyorsa “vatana ihanet” durumundadır (3). Bu nedenle terör psiko-sosyal açıdan toplumun değerlerine, normlarına, menfaatlerine, beklentilerine, varlığına ve bütününe karşı meydana getirildiği için bir sosyal sapma davranışıdır. Bu terör davranışlarına karşılık toplum olarak birlik bilincine daha çok sahip olmalıyız. Tarihimizde önemli bir yere sahip olan Kurtuluş Savaşı, bu sosyal bütünleşme bilinci için iyi bir örnektir. Ders ve ibret alalım….

Ersin Afacan / NationalTurk

KAYNAKÇA
(1) Kodaman, Bayram; “Terör ve Otorite”, Uluslararası Terörizm ve Gençlik, Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı, Ankara-1987, s.70
(2) Dönmezer, Sulhi; “Teröristlerin Rehabilitasyonu”, Uluslar arası Terörizm ve Gençlik, Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı, Ankara-1987, s.96
(3) Erciyes Üniversitesi; PKK Gerçeği, Erciyes Üniversitesi Yayınları No:13, Kayseri-1991, s.35