Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, WikiLeaks internet sitesinin çeşitli yayın organları aracılığıyla yayımladığı gizli belgeler hakkında ilk kez konuştu.
Tayyip Erdoğan, WikiLeaks’in yayınladığı gizli belgeler hakkında, “Eteklerindeki taşları dökmesini bekliyoruz. Ondan sonra gerekli değerlendirmeyi yaparız. Ne kadar ciddi olduğuna bakarız” şeklinde yorum yaptı.
WikiLeaks’in yayınladığı gizli bilgilerde ilginç detaylardan bazıları:
Türkiye’nin Avrupa Birliği (AB) üyesi olması zor
– ABD, Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu’nun Neo Osmanlıcılık çizgisinden rahatsız. ABD’li diplomatlara göre Türkiye’nin ekseni Doğu’ya kayıyor. Türkiye’nin Avrupa Birliği (AB) üyesi olması zor. Türkiye kısırdöngü içinde, gerekli AB reformlarını yapamıyor.
Ahmedinejad deli ve dengesiz
– Körfez ülkeleri, ABD’ye İran’a saldırması için telkinde bulunuyor. ABD’li diplomatlar, İran Cumhurbaşkanı Mahmud Ahmedinejad için “deli ve dengesiz” ifadelerini kullanıyor ABD Savunma Bakanı Robert Gates, “İran, nükleer güç olursa dünya bambaşka bir yer olur” dedi. İran, nükleer programını Kuzey Kore’den aldığı yardımla güçlendirdi. Ermeni lider Sarkisyan, İran’a silah satıyor. İranlılar Kızılhaç gönüllüsü kılığıyla silah kaçakçılığı yapıyor. ABD’li diplomatlar, Afganistan lideri Karzai için “paranoyak” ifadesini kullanıyor.
– İsrail, Gazze saldırısındaki tutumundan dolayı ABD’ye teşekkür etmiş. Türkiye’nin bölgede süper güç olmak istediğini bildiren İsrail, ABD’den İran’a yönelik tutumunu sertleştirmesini istiyor. Mossad, ABD’ye, “İran rejimini devirmek için etnik grupları destekle” tavsiyesinde bulundu.
ABD için en büyük problem Türkiye’nin Osmanlı duruşu
Ankara Büyükelçisi James Jeffrey’in kaleme aldığı 20 Ocak 2010 tarihli “Türkiye’nin yeni dış politikasının altında ne yatıyor?” başlıklı belgede, “ABD için en büyük potansiyel stratejik problem, Türklerin Balkanlar’da ve Ortadoğu’daki yeni Osmanlı duruşudur” deniliyor.
Belgede, “Bu ‘geçmişe dönüş’ hareketi, Davutoğlu’nun Saraybosna konuşmasında apaçık belliydi. Türkler, bu eğilimi daima problemler çıkaran can sıkıcı yerel aktörlere de hissettiriyor. Başarılarına ve göreceli güçlerine rağmen Türkler, bölgesel liderlerle (Balkanlar’da Avrupa Birliği, Kafkaslar’da ve Karadeniz’de Rusya, Ortadoğu’da Mısır, Suudi Arabistan ve hatta İran) gerçekten rekabet edemez. Aksiyona dahil olmak isteyen Türkler, ezilen ya da baskı gören bir grup bularak, (mesela bir Siladjcic, Mish’al ya da Ahmedinejad) ‘hile’ yapmak zorundalar” iddiaları yer alıyor.
