NationalTurk yorumcusu Müslüm Gülhan’ın Borussia Dortmun Bayern Münih Şampiyonlar Ligi finali öncesinde kaleme aldığı ‘Rekabetin Kültürü’ başlıklı yazısı;

Şampiyonlar Ligi’nin finalinde karşı karşıya gelecek Bayern Münih ve Borussia Dortmund’un tarihinden ilginç bir ayrıntı:

“2003’te Borussia Dortmund ekonomik açıdan zor günler yaşarken ve iflas tehlikesiyle karşı karşıya gelmişken, takımın yardımına rakibi Bayern Münih koştu. Dortmund’a 2 milyon avroluk bir kredi veren Münih takımı, rakibini iflas ve küme düşme tehlikesinden kurtardı. Futbolseverler bu tarihi ayrıntıyı geçtiğimiz yıl Bayern Münih Başkanı Uli Hoeness’in açıklamasıyla öğrendi.”

Yukarıdaki haber hemen hemen tüm medyada yer bulmuştu. Fakat ne hikmetse hiç kimse tarafından tartışılmaya değer bulunmadan haber gündemden düştü.

Yarın oynanacak maçın bir yerlerinde kullanılması gereken bu haberin, bizim için önemi; şu şiddet ortamından uzaklaşarak etik değerlerin neler olduğunu hatırlamak gerektiğidir.

Fenerbahçe ve Galatasaray arasındaki rekabetin şiddet ve kavgaya dönüşmesi ile gelinen karşılıklı zarar verme stratejisinden kurtulmak için bu haberin önemi çok fazladır.

Futbol bir spor oyunudur.

Kuralları ve kaideleri bellidir.

Rekabet, kalitenin yükselmesi için olmazsa olmaz bir iç dinamiktir.

Derbi gibi tarihsel sürece sahip rekabetlerin temeli; karşılıklı var olma değerine sahiptir.

Bu tarihsel sürecin ahlaki bir zemini oluşmuştur ki; birileri sanırım bunun farkında değil.

En önemli ayrıntı ise kişilerin gelip geçici olmasına rağmen, tarihsel sürece sahip derbiler kalıcı olma özelliğine sahip olmasıdır.

En üzücü noktaysa, bu günkü rekabet sürecinde bulunan insanların üstlendikleri misyonun farkında olmadan, kişisel hırslarını ön plana çıkartarak, şiddetin rekabetin koşulu haline getirmeye çalışmalarıdır.

…Ve şiddetin ölüme kadar varması!

Üst düzey yönetici, teknik adam, oyuncu olmak, sadece mesleki unsuları ve takım çıkarlarını başarmakla olunmaz, en önemli koşul mesleki etik değerlere ve ana kültür öğelerine sahip olmak gerekir. İşte o zaman rakibinin kıymetini anlarsın ve ona değer verirsin. Çünkü büyük takım olmanın ana koşulu senin değerini ortaya çıkartacak kaliteli rakibinin olmasıdır.

Fenerbahçe’nin ve Galatasaray’ın var olma sebepleri; aslında bir birleridir.

Şampiyonluk turunda küçük çocuğun üstündeki formaya bile tahammül edilmezken, Alper’i alma koşullarını yerine getiren Galatasaray’a rağmen, Fenerbahçe’nin Alper’i transfer etmesi rekabet unsurları değildir.

Derbinin ve rekabetin bir kültürü vardır, sanırım işe buradan başlamak gerekir…

Müslüm Gülhan / NationalTurk