NationalTurk yorumcusu Müslüm Gülhan‘ın bu haftaki “Besyo ihtisas öğrencisi olmak” adlı yazısını sizlerle paylaşıyoruz;

Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu Antrenörlük ihtisas sınıfı öğrencileri hakkında bir şeyler söylenmesi gerektiğine inanıyorum.

Bu sadece benim bulunduğum konumun vermiş olduğu ahlaki sorumluluk değil; Türkiye’nin spor politikalarındaki kaosun çözüm kaynağı olması gerektiğinden dolayı…

15 milyon ilköğretim ve ortaöğretim çağında olan gençliğimizden sürekli bahsederek; aslında ne kadar çaresiz olduğumuzu dışa vuruyoruz.

Olmayan spor politikaları…

Olmayan beden eğitimi dersleri…

Olmayan GSGM donanımları…

Olamayan özerk federasyonlar…

Ve donanımlı, üniversite mezunu, ihtisas sahibi genç insanlar.

Ve bunun içinde çok önemli iki kaynak:

Birincisi; 15 milyon çocuk insanlar.

İkincisi; üniversite mezunu donanımlı genç insanlar.

Maalesef bunları koordine edecek politika ve teşkilata sahip değiliz.

Asıl kaynak israfı; insan verimliliğidir…

Bu çaresizlik içinde Olimpiyat düzenlemek istiyoruz!

İşin komik tarafı bu çaresizlik içinde Olimpiyat düzenlemek istiyoruz!

Bu süreç de ki en önemli düzenleme de;ilköğretim okullarındaki beden eğitimi derslerinin artırılması yanında ikinci gelişim döneminde ki branş derslerinin; beden eğitimi derslerinden ayrı olarak Milli Eğitim Bakanlığı müfredatına alınması gerekmektedir.

Türkiye genelindeki tesisleşmede, coğrafi koşullar göz önüne alınarak bu organizasyon çerçevesinde gerçekleşmelidir.

İstihdam yaratmak ciddi bilgi ve olması gereken politikaları ile insan faktörünün bütünleşmesiyle sağlanır.

Biz bu sürecin içindeki unsurlardan en az birini yıllarca kullanmayarak; antrenörlerden banka memuru yaratmayı başardık.

İşte Türkiye sporundaki altyapılar…

Hala 10-15 yıl performans sporu yapmış kişileri “Abi” olarak takımların başlarına getirerek; çocukları başlamadan bitmelerini sağlıyoruz.

Yetenek yerine, şampiyonluk hedefi ile çalıştırılan bu çocuk ve gençler yaş gruplarındaki alması gerekenleri atlayarak büyüme çağına gelmektedirler.

Sonuç: kayıp jenerasyonlar.

Hele hele küçük gruplarda bu daha vahim sonuçlar doğurmaktadır; çünkü burada herkesin sporcu olacağı garantisi yok, hobi olarak da spor yapan olur, fakat rol modeli olacak kişinin önce insan yetiştirdiğin farkında olması ve donanımlarının tam olması zorunluluğu vardır.

İşte burada rol modeli çalıştırıcı; BESYO Eğitimi almış kişiler olmalıdır.

Bu tüm federasyonlarca benimsenen kural haline gelmelidir.

Zaten bu yapı kurulursa; bu yapıya uygun üst yapı kendiliğinden değişime uğraması kaçınılmaz olur.

Bu kadar hızlı gelişen ve değişime uğrayan sporda hala bir takım muhafazakarlık anlayışı ancak kişisel kaygılardan kaynaklanabilir.

Bu siyasi içerikli kaygılar ise bu insanları yiyip bitirmektedir.

Eğer kullanılmayacaksa niye bu kadar BESYO var ve açılmaya devam etmektedir.

Ve niye bu insanlar için istihdam politikları hala yürürlükte değil.

Donanımlı bir insan kaybetmek çok kolay…

Asıl önemlisi; bu insanları; doğru zamanda, doğru yerede istihdam etmektir.

Hiç bir ayrıcalık olmadan.

Müslüm GÜLHAN