Balyoz kumpasında 3 yıl hapis yatan eski Deniz Kuvvetleri Komutanı Özden Örnek, Sözcü gazetesine verdiği röportajda çarpıcı açıklamalar yaptı.

Özden Örnek’in Özlem Gürses’in sorularına verdiği yanıtlar şöyle;

– 15 Temmuz gecesinde neredeydiniz?

Evde film seyrediyordum. Oğlum aradı İstanbul’dan “Baba, acayip şeyler oluyor” dedi. Tam o sırada bir iki isim geçti televizyonda, onları görünce dedim ki “Bu darbe ve imamın darbesi.”

– Bilinen, beklenen bir şey miydi FETÖ darbesi?

Fethullah’ın 1980’li yıllardan beri bir iktidar hırsı var. O zamanlar söylemiş zaten; “Adliye, Harbiye ve Mülkiye.” Bir nevi misyonerlik görevi üstlenmişler, Türkiye’yi İslami bir devlet haline getirmek istiyorlar.

– Bugüne nasıl gelindi?

2012 Şubat’ındaki MİT krizine kadar, AKP ile ittifak içinde gelindi. 2010 yılındaki 12 Eylül referandumu FETÖ’cü yargı mensuplarının işini kolaylaştırmak için yapılmıştı. Bunun tapesi de var, Sadullah Ergin, Başbakan Erdoğan’ı arıyor, “Bu liste geldi Yargıtay için, bunun büyük çoğunluğu Fethullahçı” diyor. Erdoğan’ın yanıtı şu “Kıblelerimiz aynı”. Bu konuşmayı kaydeden ve sızdıran da FETÖ.

– Ama yollar ayrıldı…

7 Şubat 2012’de Hakan Fidan olayıyla ayrıldı. FETÖ, 7 Şubat hamlesi ile MİT’in yönetim kadrosunu ele geçirmek istedi. Başbakan bunu gördü. O tarihte Başbakan boş bulunsa, ya da ameliyat sırasında narkozlu olsa, Fidan’ı tutuklayacaklardı ve biz bugünkünden çok daha kötü bir noktada olacaktık. İşte 7 Şubat, kopuşun başlangıcıdır.

– TSK niye kendini korumadı, koruyamadı?

Komutanların bir kısmı korktu, FETÖ’ye mani olmaya çalışan her komutanın başına bir şeyler geldi. Yüksek Askeri Şura’da AKP’nin ilk katıldığı toplantıda biz birçok subay ve astsubayı ihraç ettik. Tümüne şerh koydular. İzah etmeye çalıştık “Bakın, bunlar cemaat mensupları, bunlar başkasından emir alıyorlar!” dedik. İnanmadılar. Attıklarımızın hepsine de AKP belediyelerinde iş verdiler.

– Gülen müstakil bir adam mı, arkasında “üst akıl” var mı?

Gülen’in bu işe adanmış ve çok eğitimli bir ekibi olduğunu düşünüyorum. Üst akıl meselesine gelince; CIA kastediliyor bundan. Ben kuvvet komutanıyken, 2004 yılı Ocak ayında bir dosya geldi. Washington’da bir düşünce kuruluşunun tertiplediği seminerin kitapçığı. Konu, “Genişletilmiş Ortadoğu ve Kuzey Afrika.” Bunların arasında Türkiye de var. Seminerin sonuç bildirgesi şu: “Bu ülkelerin tümünde bir rejim değişikliğine ihtiyaç var ve buna başlayalım.” İyi de nasıl olacak bu rejim değişikliği? Seminerde o da konuşulmuş; “Yerel güçleri kullanacağız” demişler. Türkiye’de kullanılacak “yerel güç”ün ne olduğu da açıkça ifade edilmiş “Fethullah Gülen Hareketi.” Bakın, yıl 2004. Her şey bu kadar açık. Ben bu kitapçığı görevdeki her makama bildirdim.

– ABD Gülen hareketini kullandı mı, yoksa bizzat tohumunu ekti, kurdu mu?

Buna yanıt veremem, ama 1980’lerden beri ABD Yeşil Kuşak Projesi’nin peşinde. Yüzde 100 eminim ki, o seminerde Gülen’in ismi açıkça ifade edildiğine göre, 1980’li yıllarda da ABD yine Gülen’i kullanıyordu.

– Ne kadar farkındaydı yönetimler bunun?

Bunu söylediğiniz zaman, herkes 28 Şubat’ı hatırlatır. 28 Şubat bir hataydı, ama Fethullah Gülen hareketini destekleyecek bir hata değildi. Gülen asıl 1990’dan 2000’e kadar her tarafta gelişti, yerleşti. Bunu tüm siyasetçiler, sağı da solu da bildiği halde görmezden geldi.

– Türkiye bunu daha fazla demokrasiyle çözebilir miydi?

O kadar önemli bir soru ki bu! TSK’nın içinde diyelim ki 10 bin Fethullahçı var. Bunu öğrendikten sonra temizlemek zor! Yapacağınız iş ne? O rakamı 10 bine getirtmemek. Bir aslan çıktı; Nuh Mete Yüksel, Gülen hareketinin terörle yargılanması gerektiğini söyleyen o iddianameyi yazdı. Ne oldu peki? Yüksel, bir kasetle davayı bırakmak zorunda kaldı, hiçbir siyasetçi de arkasında durmadı. İlk kaset kumpasıdır işte bu. Sonra Baykal, MHP… Hep aynı yöntem. Zaman geçtikçe FETÖ iyice yerleşti. 2006 yılında da AKP hükümetinin yaptığı bir yasa değişikliği ile Gülen, o soruşturmadan beraat etti!

– Bunu niye yaptılar sizce?

AKP 2001 yılında kuruldu, 2002’de erken seçime gidildi. AKP bu seçime hazırlıksız yakalandı, elinde para yok, kadro yok, bir devlet bürokrasisi yok. Baktılar Gülen’de bunların hepsi var, bu yüzden işbirliği yaptılar, biraz da mecbur kaldılar. Ta o zaman da beri tek sandalyede iki kişi oturuyordu aslında. Ve bu iş ortaklık bozulana kadar devam etti.

– Davutoğlu ya da Gül yargılanırsa şaşırır mısınız?

Hiç şaşırmam! Ve bence yargılanmaları lazımdır. Bunu böyle yazabilirsiniz.

Röportajın devamı için tıklayın